Interview met de Rotterdamse broodvader

Op een maandag middag om half 1 lopen we de keuken van een oude school in, waar Johan net een doekje haalde over de deur van de koelkast. "Ik ben nog even aan het opruimen en schoonmaken," zegt hij. Nadat hij klaar is wijst hij naar een kar met brood. "Dat is van vandaag nog over en gebruiken we morgen weer. Dat is dan nog gewoon vers."

Hij neemt plaats en vertelt openhartig over zichzelf. Al snel komt naar boven dat Johan geen gemakkelijk leven heeft gehad. Toch heeft hij na het verlies van zijn verloofde en drie eigen kinderen, en na jaren met een uitkering te hebben geleefd, met Stichting Niet Graag een Lege Maag een positieve draai aan zijn leven gegeven. Johan legt uit: "Kinderen zijn mijn achilleshiel. Zij zijn compleet onschuldig en hebben niet gevraagd om rijke of arme ouders. Dat heb je niet voor het zeggen."

Lees hieronder heel het interview met Johan.

Hoe is Stichting Niet Graag een Lege Maag ontstaan?

Johan: "Tijdens een bezoek aan de school van mijn zoon zag ik hoe hij zijn boterham deelde met een klasgenoot. Toen hij mij zag voelde hij zich betrapt. Meteen kwam hij met een hangend hoofd het klaslokaal uit en zei sorry. Natuurlijk vertelde ik hem hoe trots ik juist op hem was!"

"De situatie knaagde aan me en ik ging op onderzoek uit. De directeur van de school vertelde dat er een grote groep kinderen zonder eten naar school komt. Na twee dagen malen, besloot ik hier iets aan te doen. Die week nam ik 80 boterhammenzakjes mee. Hiervoor gebruikte ik mijn eigen spaargeld. Geld dat ik eigenlijk had gespaard voor een wereldreis met mijn jongste zoon. Gelukkig vond hij het goed dat ik het daarvoor gebruikte. Nog zo jong, maar wel al besef wat echt belangrijk is. Echt mijn zoon," zegt Johan trots.

"Al vrij snel raakte mijn geld op. Ik vroeg daarom om hulp en mijn vrienden adviseerden om het project op Facebook te delen. Dat heb ik gedaan. Zo kwam het wat meer op gang, buren brachten pindakaas en ander eten. Steeds werd ik brutaler en uiteindelijk heb ik wel duizend bedrijven gemaild om hulp. Uiteindelijk reageerde maar één bedrijf, maar dat is natuurlijk beter dan niks."

Loopt het project nu soepel?

Johan: "Ja en nee. Er zijn momenteel zeven scholen die ik niet kan helpen. Ik heb niet genoeg vrijwilligers ervoor. Net zoals vanochtend, toen was er maar één persoon komen opdagen. Terwijl ikzelf lichamelijk kapot ben. Ik heb een slecht jaar achter de rug. Mijn moeder had kanker, ik had zelf maagkanker. Toch besloot ik gewoon door te gaan, want je doet het voor die kinderen. Maar de website is bijvoorbeeld oud en Facebook houd ik ook minder goed bij. Ik begrijp dat mensen het graag willen volgen, maar mijn moeder en mijn eigen gezondheid zijn belangrijker."

"Maar de stichting is financieel wel gezond. Ik zorg namelijk dat de stichting een grote buffer heeft. We helpen een school pas als de kosten voor een jaar minstens twee keer op de rekening staan. Zo zorgen we ervoor dat als er ineens geen sponsors komen, we toch kunnen helpen. Mijn doel is dus om de buffer te laten groeien, zodat ik meer scholen kan helpen."

Hoe gaat het met het doel van de stichting om alle Rotterdamse kinderen van brood te voorzien? Is dit een haalbaar doel?

Johan: "Ja, ik denk dat het een haalbaar doel is. Nu klink ik misschien arrogant, maar ik ben de pionier die het in gang heeft gezet. Op het moment zijn er heel veel initiatieven, zowel commercieel als niet commercieel. Gemeentes pakken het meer op, de regering is op de hoogte. Ik heb de oogkleppen eraf gehaald bij mensen en laten zien dat dit probleem er is.

"Dat is natuurlijk positief, want als meer mensen aan de slag gaan en samenwerken, kan het probleem ook aangepakt worden. Ook heb ik een paar mensen in andere steden geholpen om het op te zetten."

Hoe ga je te werk?

Johan: "Ik sta al om kwart voor 7 in de keuken om alles klaar te zetten. Ik heb per school een lijst met hoeveel boterhammen er nodig zijn. Dan maak ik, samen met vrijwilligers, de pakketten klaar. Vervolgens rijden we het naar de scholen toe. Bij twee scholen zet ik alles in de koelkast en dan mogen de leerlingen het zelf pakken. Maar bij de meeste scholen wordt het uitgedeeld in de klas door de leerkrachten."

"Vandaag had ik dus maar één vrijwilliger. Ik heb mezelf dan ook in de puntje puntje gewerkt. Het lukte net, ik was gelukkig op tijd bij alle scholen. Half 11 kwam ik precies bij de laatste aan. Vandaag heb ik 1200 boterhammen gesmeerd."

Hoeveel boterhammen smeer je op een dag? Smeer je elke (school)dag een boterham?

Johan: "Momenteel doe ik dit voor 17 scholen. We smeren tussen de 800 en 2500 boterhammen per dag. Zeven dagen per week ben ik ermee bezig. De boodschappen doe ik zelf. Ik houd alle foldertjes in de gaten voor goede deals. Zo heb ik nu twee scholen die pakjes drinken willen, maar die zijn best duur. Zo'n 20 tot 30 eurocent per pakje. Ik wil deze graag hebben voor tien cent per pakje en dan ga ik daar heel hard naar op zoek. Soms lukt het helaas niet."

Wat merk je van de prijsstijgingen?

Johan zucht. "Alles is een heel stuk duurder geworden. Verleden jaar was ik al 30 tot 40 euro per dag meer kwijt. Nu zit ik op 100 euro per dag meer. Het blijft maar doorgaan."

Johan staat op en laat een voorraad van kuipjes boter zien in de koelkast. "Deze boter koop ik altijd en was tot twee weken geleden nog €1,09. Eergisteren keek ik naar de prijs, was het ineens gestegen naar €1,29. Dan schrik je wel. Kaas is al helemaal duur geworden. Je denkt dat uiteindelijk wel een omkeer komt, maar dat duurt nog wel even ben ik bang."

Hij is even stil en gaat dan verder: "Er komen ook meer aanvragen van de scholen die ik al help. Ik begon op één school met drie kindjes. Daar zitten we nu al op zes kinderen. Als je even nadenkt, dat is 100% meer. Sommige scholen hebben wel 20 kinderen."

Hoe kunnen mensen helpen?

Johan: "Door te doneren of te helpen als vrijwilliger. Zoals ik al zei heb ik echt een tekort aan vrijwilligers. Het blijven vrijwilligers en soms komen ze gewoon niet opdagen. Het is dus heel fijn om betrouwbare mensen te vinden die regelmatig kunnen helpen."

"Als je niet kunt geven of tijd hebt, dan kun je alsnog helpen door Stichting Niet Graag een Lege Maag aandacht te geven. Praat erover, benoem ons, maak reclame en ga zo maar door. Dat helpt ook."